اثر میزان چربی و درصد غذادهی بر میزان مصرف غذا و کارایی مواد مغذی در فیل ماهی huso huso

پرورش فیل ماهی در سواحل جنوبی دریای خزر به دلیل کاهش شدید جمعیت طبیعی و ارزش بالای گوشت و خاویار در حال افزایش می باشد. بنابراین طراحی یک مدل تغذیه ای که نیازمندیهای تغذیه ای و رفتار غذایی فیل ماهی را دربر گیرد، ضروری می باشد. این آزمایش به منظور بررسی تاثیر سطح بالای چربی بر رشد و میزان مصرف غذا و ترکیب کبد و امعا و احشا می باشد. این آزمایش به مدت سه ماه با فیل ماهیان به وزن 61/3 گرم انجام شد. ماهیان در 16 تانک فایبرگلاس (2×2×0/4متر) با حجم آبی 400 لیتر پرورش یافتند. در مجموع چهار تیمار:دو جیره آزمایشی ( پرچرب و کم چرب ) و دو سطح غذادهی ( اشباع و 60% اشباع ) در قالب طرح فاکتوریل 2×2 ترتیب داده شدند. تیمارها بین 16 تانک و هر تانک شامل 15 ماهی، با چهار تکرار برای هرتیمار توزیع شدند. در مورد پارامترهای رشد، اثر متقابل بین سطح چربی و سطح غذادهی مشاهده نشد. افزایش سطح چربی سبب بهبود پارامترهای رشد ( 0/05>p) به جز fcrگردید. با کمال تعجب، مصرف غذا با استفاده از جیره های با چربی بالاتر، افزایش یافت. ماهیچه و کبد فیل ماهیان تغذیه شده با جیره های پرچرب، چربی بالاتری در مقایسه با ماهیان تغذیه شده با جیره های کم چرب داشتند( 0/05>p) اما سطح غذادهی تغییری در میزان پروتئین اندام ها ایجاد نکرد. گلوکز و تری گلیسرید در جیره های پرچرب، مقادیر بالاتری در مقایسه با جیره های کم چرب داشتند( 0/05>p). در کل، فیل ماهیان در اثر تغذیه با جیره های پرچرب، رشد بیشتری داشتند.